-
1 wydawać
wydawać (wydaję) < wydać> (-am) pieniądze, rzeczy ausgeben; kwit ausstellen; książkę herausgeben; dekret erlassen; zapach verströmen; przyjęcie, rozkaz geben; zbiega ausliefern; (zdradzać) verraten;wydawać na świat zur Welt bringen;wydawać się scheinen, den Anschein erwecken; (wyjść na jaw) an den Tag kommen; (zdradzić się) sich verraten;wydawało się, że … es schien, dass … -
2 wydawać
1) ( zużywać)\wydawać pieniądze na coś Geld für etw ausgeben4) ( ogłaszać, uchwalać) ustawę erlassen, verabschieden; opinię, orzeczenie herausgeben, ergehen lassen\wydawać wyrok ein Urteil fällen6) ( zdradzać)\wydawać kogoś na świat jdn zur Welt bringenII. vr1) ( sprawiać wrażenie) scheinenwydaje się, że... wie es scheint,...\wydawać się czymś sich +akk durch etw verraten
См. также в других словарях:
wydawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, wydawaćdaję, wydawaćdaje, wydawaćwaj {{/stl 8}}– wydać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XIa, wydawaćdam, wydawaćda, wydawaćdadzą, wydawaćdaj, wydawaćdamy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rodzić — ndk VIa, rodzićdzę, rodzićdzisz, rodź, rodzićdził, rodzićdzony 1. «o kobietach i samicach zwierząt żyworodnych: wydawać na świat potomstwo» Wszystkie dzieci rodziła w domu. 2. «o glebie, roślinach: wydawać owoce, plony» Jabłonki rodzą piękne… … Słownik języka polskiego
rodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, rodzićdzę, rodzićdzi, rodź, rodzićdzony {{/stl 8}}– urodzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} o kobietach i samicach zwierząt żyworodnych: wydawać na świat potomstwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rodzić w … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cielić się — ndk VIa, cielić sięli się, cielić sięliła się «o krowie i samicach niektórych innych przeżuwaczy: wydawać na świat cielę» Krowy cieliły się na wiosnę … Słownik języka polskiego
płodzić — ndk VIa, płodzićdzę, płodzićdzisz, płódź, płodzićdził, płodzićdzony «powodować powstanie istoty żywej przez zapłodnienie kobiety, samicy; rzadziej: wydawać na świat potomstwo, rodzić» Płodzić dzieci, potomstwo. przen. żart. Płodzić wiersze,… … Słownik języka polskiego
pomiatać — ndk I, pomiataćam, pomiataćasz, pomiataćają, pomiataćaj, pomiataćał, pomiataćany 1. «odnosić się do kogoś lekceważąco, z pogardą, nie szanować, nie liczyć się z kimś, czymś» Pomiatać ludźmi. 2. łow. «o samicach zwierząt: wydawać na świat… … Słownik języka polskiego
ronić — ndk VIa, ronićnię, ronićnisz, roń, ronićnił, ronićniony 1. poet. «tracić, upuszczać, gubić coś; wydzielać coś» ◊ Ronić łzy «płakać» 2. med. «wydawać na świat płód nie donoszony; rodzić przedwcześnie» … Słownik języka polskiego
Grammaire du polonais — Grammaire polonaise Article principal : Polonais. La gammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Sommaire 1 Morphologie du polonais 1.1 Le nom 1.1.1 Genre et nombre … Wikipédia en Français
Grammaire polonaise — Article principal : Polonais. La grammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Le polonais partage des caractéristiques avec la plupart des autres langues slaves : déclinaisons (sept… … Wikipédia en Français
gwizdać — ndk IX, gwiżdżę, gwiżdżesz, gwiżdż, gwizdaćdał, gwizdaćdali gwizdnąć dk Va, gwizdaćnę, gwizdaćniesz, gwizdaćnij, gwizdaćnął, gwizdaćnęła, gwizdaćnęli, gwizdaćnięty, gwizdaćnąwszy 1. «wydawać gwizd» Gwizdać piosenkę. Gwizdać na palcach. Gwizdać na … Słownik języka polskiego
okno — n III, Ms. oknonie; lm D. okien 1. «otwór w ścianie (budynku, pojazdu itp.), w którym osadzona jest oszklona rama, służący do doprowadzania światła, zwykle także umożliwiający wentylację; potocznie niekiedy o szybie wprawionej w ramę okalającą… … Słownik języka polskiego